PIP در شبکه چیست؟

آدرس‌های IP نقش مهمی در شناسایی و تبادل اطلاعات بین دستگاه‌ها در شبکه‌های مختلف دارند. یکی از مفاهیم کلیدی در این حوزه، PIP، آدرس IP خصوصی یا Private Internet Protocol (پی آی پی) است. این نوع آدرس که توسط روتر شبکه به دستگاه‌های متصل، اختصاص داده می‌شود، به دستگاه‌ها امکان می‌دهد بدون نیاز به اتصال مستقیم به اینترنت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این ویژگی نه تنها به بهبود امنیت در شبکه‌ها کمک می‌کند، بلکه دسترسی غیرمجاز به دستگاه‌ها را نیز به شدت محدود می‌سازد. در  ادامه این مطلب با ما همراه باشید تا به صورت جامع به بررسی PIP یا Private Internet Protocol بپردازیم.

پی آی پی چیست؟

Private Internet Protocol یا به اختصار PIP پی آ پی، آدرس غیر قابل مسیریابی دستگاه شما است که توسط روتر شبکه اختصاص داده می شود هر دستگاه متصل به یک شبکه، یک IP خصوصی یا آدرس شبکه دارد. یک آدرس IP به دستگاه های متصل شده از طریق یک شبکه اجازه می دهد تا ارتباط برقرار کنند. دستگاه های متصل به شبکه با استفاده از این آدرس و بدون اتصال به اینترنت ارتباط برقرار می کنند.

شرکت ها از آدرس IP خصوصی برای تقویت امنیت در یک شبکه و جلوگیری از برقراری ارتباط توسط کاربران خارجی یا میزبان ها استفاده می کنند. به عنوان مثال، می توانید چاپگر خود را به اتصال بی سیم وصل کنید و اسناد را چاپ کنید، اما همسایه شما نمی تواند به چاپگر شما فرمان چاپ ارسال کند.

شرکت ها، دفاتر یا ساکنان از آدرس های PIP برای ایجاد ارتباط  داخل شبکه استفاده می کنند. همه دستگاه‌ها مانند گوشی‌های هوشمند، چاپگرها، کامپیتورها یا تبلت‌های متصل به شبکه اینترنتی دارای یک آدرس IP خصوصی هستند. روترها و دستگاه ها با کمک آدرس IP خصوصی یکدیگر را شناسایی می کنند و یکی از اصلی ترین دلایل ایجاد آدرس های IP خصوصی شناسایی روتر است.

کلاس های آدرس های PIP چیست؟

آدرس های PIP در هر دو نسخه  IPv6 و IPv4 موجود هستند. نسخه 4 آدرس های آی پی 32 بیتی هستند ولی در نسخه 6  تعداد بیت های 128 عدد است. کلاس های زیر آدرس‌های IPv4 خصوصی را طبقه‌بندی می‌کنند:

کلاس A

کلاس A بین 10.0.0.0 تا 10.255.255.255 است. کلاس A مناسب اتصالات شبکه های بزرگ است که در آنها حداکثر 24 بیت برای شناسه میزبان و 8 بیت برای شناسه شبکه استفاده می شود.

کلاس B

رِنج کلاس B بین 172.16.0.0 تا 172.31.255.255 است. کلاس B  مناسب برای شبکه های مقیاس متوسط ​​است و در آنها 16 بیت برای میزبان و 16 بیت برای شناسه شبکه استفاده می شود.

کلاس C

رِنج کلاس C بین 192.168.0.0 تا 192.168.255.255 متغیر است. شبکه های کوچک از کلاس C با 8 بیت برای شناسه میزبان و 24 بیت برای شناسه شبکه استفاده می کنند.

حداکثر تعداد آدرس های IP خصوصی در کلاس A می تواند تا 16 میلیون آدرس باشند، در حالی که تعداد مجاز برای کلاس B 1 میلیون آدرس و برای کلاس C تا 65000 آدرس است. رِنج آدرس PIP محدود است زیرا آنها در شبکه های خصوصی مختلف  مجدد پردازش می شوند. این محدودیت در مورد آدرس های IP عمومی صادق نیست، زیرا آنها قابل شناسایی هستند.

چرا به آدرس های آپی خصوصی نیاز داریم؟

شبکه های شرکتی و مناطق مسکونی از آدرس های IP خصوصی برای جلوگیری از دسترسی افراد غیر مجاز به شبکه استفاده می کنند. ارائه‌دهنده خدمات اینترنت محلی شما احتمالا از یک آدرس آی پی ورژن 4 واحد برای مشتریان در یک محدوده مشترک استفاده کنند. از آدرس پورت برای ترجمه آدرس IP به آدرس های مختلف استفاده می شود و به چندین دستگاه اجازه می دهد تا یک آدرس اختصاصی واحد داشته باشند. بنابراین، مترجم آدرس شبکه یا پورت، امکان اتصال به هاست های مختلف را برای کاربران محیا می کند. شرکت ها  با استفاده از از آدرس های پی آی پی، تلاش می کنند امنیت خود را تقویت کنند و استفاده از اینترنت را فقط محدود برای کاربران داخلی خود کنند.

حریم خصوصی و حفاظت

یکی از مزایای کلیدی آدرس های IP خصوصی حفاظت از داده ها است. دستگاه های موجود در یک آدرس IP خصوصی به اینترنت عمومی متصل نیستند؛ در نتیجه ورود و خروج داده ها با خارج از شبکه محدود می شود. داده‌های حساس تنها برای دستگاه‌های متصل شرکت تامین می شود و قابل دسترسی هستند.

امنیت

از آنجاییکه دسترسی عمومی در یک آدرس PIP محدود است. پس در برابر ویروس ها و حملات بدافزار محافظت می شود. بنابراین، در مقایسه با آدرس‌های آی پی عمومی، آدرس‌های آی پی خصوصی کمتر مورد حمله بدافزار و نقض داده‌ها قرار می‌گیرند.

همه دستگاه‌ها مانند تلفن‌ها، تبلت‌ها یا کامپیتورهای موجود در یک شبکه خصوصی می‌توانند بدون محدودیت از یک آدرس آی پی خصوصی بهره ببرند. اما این موضوع برای آدرس های IP عمومی صدق نمی کند.

یک آدرس IP خصوصی امکان برقراری ارتباط بین دستگاه هایی که نیازی به اتصال به اینترنت ندارند، مانند چاپگرها، اسکنرها یا سرورهای فایل را فراهم می کند.

چگونه از یک آدرس آی پی خصوصی (PIP) استفاده کنیم؟

با استفاده از یک آی پی خصوصی نمی توانید مستقیماً از اینترنت ترافیک دریافت کنید. با استفاده از ترجمه آدرس شبکه Network Address Translation یا اختصارا(NAT)  می توانید از آدرس IP عمومی یکسان برای دسترسی چندین دستگاه به اینترنت استفاده کنید.

به عنوان مثال، اگر سرویس اینترنت شما یک آدرس IP با رِنج 10.10.10.10 به شما بدهد، این آدرس به صورت آنلاین به عنوان یک آدرس عمومی 122.122.122.122 ارائه می شود و به آن (NAT) گفته می شود. بنابراین، شرکت تامین کننده اینترنت یاISP  باید یک آدرس IP عمومی در اختیار شما قرار دهد تا از طریق اینترنت به دستگاه های شرکت یا شبکه خانگی خود دسترسی پیدا کنید.

اما با وجود هزاران IP خصوصی و تنها یک آدرس عمومی، چگونه تشخیص دهیم که کدام IP به کدام آدرس IP  مرتبط است؟ ما برای حل این مشکل از ترجمه آدرس پورت (PAT) استفاده می کنیم، که وظیفه  پورت مَپینگ را برای حفظ جداول روتر انجام می دهد.

آگاهی از IP خصوصی شما در موارد نادری مفید خواهد بود. به عنوان مثال، اگر بخواهید دو سیستم را در یک شبکه به هم متصل کنید، یا هنگام ایجاد یک دسکتاپ ریموت دانستن آدرس IP شما مفید است.

از یک VPN برای پنهان کردن IP می توانید استفاده کنید. VPN ها داده ها و اطلاعات شخصی شما را رمزگذاری می کنند. همچنین برای ایجاد یک آدرس آی پی ناشناس غیرقابل شناسایی از یک پروکسی وب  نیز می توان برای مخفی کردن آی پی استفاده کرد.

مورد استفاده سازمانی از آدرس های PIP چیست؟

دلیل استفاده یک شرکت از آدرس IP خصوصی، امنیت است. استفاده از آدرس‌های IP عمومی راحت‌تر و ساده‌تر است، در مقابل آدرس‌های IP خصوصی امن‌تر هستند. یک آدرس خصوصی را به عنوان یک فضای بسته که هیچ ارتباطی با خارج ندارد در نظر بگیرید. داده ها و اطلاعات شما در یک آدرس آی پی خصوصی امن می مانند و احتمال اینکه تحت تأثیر ویروس ها یا بدافزارها قرار بگیرند بسیار کمتر است.

امنیت اطلاعات به این معنی است که دستگاه های کسب و کارها در برابر هکرها و نفوذها محافظت می شوند. بنابراین، اگر امنیت داده ها و حفظ حریم خصوصی برای عملیات تجاری شما ضروری است، پس شبکه آی پی خصوصی به عنوان یکی از  تجهیزات امنیت شبکه یک انتخاب ایده آل است.

سخن آخر

آدرس های آی پی خصوصی Private Internet Protocol یا به اختصار یا PIP در شبکه ها توسط روتر اختصاص داده می شوند؛ هر دستگاه در شبکه یک آی پی منحصر به فرد دریافت می کند. این آدرس ها دقیقا کار آدرس های منازل یا اماکن دیگر را انجام می دهند. همانطور که برای ارسال و دریافت بسته ما نیازمند آدرس مکان هستیم، در داخل شبکه نیز جهت ایجاد ارتباط بین دستگاه ها جهت تبادل اطلاعات به آدرس هاس آی پی خصوصی نیازمندیم.

سوالات متداول

آدرس IP خصوصی چیست؟

آدرس IP خصوصی، آدرس IP غیر اینترنتی است که در یک شبکه داخلی استفاده می شود. آدرس های آی پی خصوصی توسط دستگاه های شبکه مانند روترها ارائه می شود.

IPv4 یا IPv6 کدام بهتر است؟

نسخه 6 آدرس های آی پی یا IPv6 امنیت بیشتری را در پروتکل نسبت به IPv4 ایجاد می کند.

مزایای آدرس IP خصوصی چیست؟

با آدرس های آی پی خصوصی، دستگاه‌ها به اینترنت عمومی متصل نمی شوند، بنابراین هکرها برای دسترسی به آنها و کاربرانشان کار سخت‌تری دارند. شبکه‌های IP خصوصی از شبکه‌های دیگر جدا هستند، در نتیجه در برابر مسائل رایجی مانند خرابی تجهیزات یا قطعی اینترنت آسیب‌پذیری کمتری دارند.