در دنیای امروز، اتصال به اینترنت و برقراری شبکههای کامپیوتری به یکی از نیازهای اساسی تبدیل شده است. برای ایجاد و مدیریت شبکهها، دستگاههایی همچون روتر نقش کلیدی دارند. روترها به عنوان ابزارهای حیاتی در هر شبکه، وظیفه هدایت دادهها و مدیریت ترافیک را بر عهده دارند و با برقراری ارتباط بین شبکههای مختلف، امکان استفاده همزمان از اینترنت را برای چندین دستگاه فراهم میکنند. در این مقاله، به بررسی کامل روترها، انواع آنها و نحوه عملکردشان پرداخته و نکات مهمی در خصوص نصب و تنظیمات امنیتی ارائه خواهیم داد.
Router چیست؟
روتر دستگاهی است که دو یا چند شبکه یا زیرشبکه را به هم متصل می کند و دو کارکرد اصلی دارد: مدیریت ترافیک بین این شبکه ها با ارسال پکِت های داده به آدرس های IP مورد نظر و ایجاد امکان استفاده چندین دستگاه از یک اتصال اینترنتی.
روترها انواع مختلفی دارند، اما کار بیشترشان انتقال داده بین LAN (شبکه های محلی) و WAN (شبکه های گسترده) است. یک (local area network) LAN مجموعه ای از دستگاه های متصل بهم هستند که به یک منطقه جغرافیایی خاص محدود می شوند و معمولاً به یک روتر نیاز دارد.
در مقابل، (wide area networks) WANیک شبکه بزرگ است که در پهنه یک منطقه جغرافیایی وسیع گسترش یافته است. سازمانها و شرکتهای بزرگی که در چندین قسمت مختلف یک کشور فعالیت میکنند، به شبکههای LAN جداگانه ای برای هر مکان نیاز دارند؛ این شبکههای محلی به هم می پیوندند و یک WAN تشکیل می دهند. از آنجا که یک WAN در یک منطقه بزرگ گسترده می شود، پس اغلب به چندین روتر و سوئیچ نیازمند خواهد بود.
بهتر است بدانید که سوئیچ شبکه پکِت های داده را بین دستگاهها موجود در یک شبکه خاص انتقال می دهد، در حالی که یک روتر دادهها را بین شبکههای مختلف انتقال می دهد.
یک روتر چگونه کار می کند؟
یک روتر را می توان به عنوان یک کنترل کننده ترافیک هوایی و پکِت های داده را به عنوان هواپیماهایی که به سمت فرودگاه ها (یا شبکه های مختلف) عاظم هستند، در نظر گرفت. همانطور که هر هواپیما یک مقصد منحصر به فردی دارد و یک مسیر منحصر به فردی را طی می کند، هر پکِت نیز باید به بهترین نحو ممکن به مقصد خود هدایت شود. یک کنترل کننده ترافیک هوایی تضمین می کند که هواپیماها گم نشوند و بدون داشتن اختلال بزرگی در طول مسیر به مقصد خود برسند، بهمین شکل یک روتر نیز پکِت های داده را به آدرس IP مقصدشان هدایت می کند.
برای هدایت موثر پکِت ها، روتر از یک جدول مسیریابی داخلی استفاده می کند که شامل لیستی از مسیرها به مقصدهای مختلف شبکه است. روتر هدر پکِت را می خواند تا مشخص کند به کجا می رود، سپس با جدول مسیریابی مشورت می کند تا کارآمدترین مسیر را برای رسیدن به آن مقصد مشخص کند. سپس پکِت را به شبکه بعدی در طول مسیر ارسال می کند.
انواع مختلف روترها
روتر ابتدا با مودم ارتباط برقرار می کند، سپس LAN به اینترنت متصل می شود. این کار به دو شیوه اصلی انجام می شود:
- روتر بی سیم ( Wireless router): روتر بی سیم برای اتصال به مودم از کابل اترنت استفاده می کند. پکِت ها را از کد باینری به سیگنالهای رادیویی تبدیل می کند و بدین ترتیب دادهها را توزیع میکند، سپس آنها را با استفاده از آنتن به صورت بیسیم پخش میکند. روترهای بی سیم شبکه های LAN ایجاد نمی کنند و بجای آن، با ایجاد WLAN (شبکه های محلی بی سیم) چندین دستگاه را با استفاده از ارتباطات بی سیم به هم متصل می کنند.
- روتر سیمی ( Wired router): مانند روتر بی سیم، روتر سیمی نیز از کابل اترنت برای اتصال به مودم استفاده می کند. سپس از کابلهای جداگانه ای برای اتصال به دستگاه های موجود در شبکه استفاده می کند، و بدین ترتیب با ایجاد یک LAN، دستگاههای داخل آن شبکه را به اینترنت متصل می کند.
علاوه بر روترهای بی سیم و سیمی در شبکه های LAN کوچک، انواع مختلفی از روترهای تخصصی نیز وجود دارند که دارای عملکردهای خاصی هستند:
- روتر اصلی ( Core router): برخلاف روترهایی که در یک شبکه های LAN خانگی یا تجاری کوچک استفاده میشوند، شرکتها و مشاغل بزرگ از روترهای اصلی استفاده میشود تا حجم بالایی از پکِت های داده را در شبکه خود منتقل کنند. این نوع روترها در “هسته” یک شبکه کار می کنند و با شبکه های خارجی در ارتباط نیستند.
- روتر لبه ( Edge router): در حالی که یک روتر اصلی به طور انحصاری فقط ترافیک داده را در یک شبکه با مقیاس بزرگ مدیریت می کند، یک روتر لبه این توانایی را دارد که هم با روترهای اصلی و هم با شبکه های خارجی در ارتباط باشد. روترهای لبه با قرار گیری در “لبه” یک شبکه برای ارسال و دریافت داده ها از سایر شبکه های LAN و WAN از BGP (پروتکل گِیت وی مرزی) استفاده می کنند.
- روتر مجازی ( Virtual router): روتر مجازی در واقع یک نوع اپلیکیشن نرم افزاری است که عملکردی مشابه روتر سخت افزاری استاندارد دارد و از پروتکل افزونگی روتر مجازی (VRRP) برای ایجاد روترهای مجازی اولیه و پشتیبان استفاده کند تا در صورت خرابی یکی از آنها، شبکه به کار خود ادامه دهد.
SSID چیست؟
SSID مخفف “ service set identifier” است و یک اصطلاح فنی برای نام شبکه است که روترهای WLAN پخش می کنند. با استفاده از SSIDها کاربران می توانند شبکه بی سیم پخش شده توسط روتر را پیدا کنند و به آن متصل شوند (یک روتر ایمن می بایست یک رمز عبور قوی داشته باشد). روترهای مصرف کننده در شبکه های Wi-Fi معمولاً بصورت پیش فرض کارخانه دارای SSID هستند که در قسمت کناری یا پایین دستگاه چاپ شده است.
چگونه روتر را تنظیم کنیم؟
برای کسب بهترین نتیجه و اتصال ایمن روتر خود، این نکات کلی را باید دنبال کنید:
- اتصال به برق: یک سر سیم برق را به پشت روتر و سر دیگر را به یک پریز وصل کنید. سعی کنید از یک محافظ برای محافظت از دستگاه خود استفاده کنید، سپس منتظر بمانید تا روتر به طور کامل روشن شود.
- اتصال روتر را به مودم: روترهای جدیدتر از اتصالات USB استفاده می کنند، ولی برخی مدل های قدیمی تر هنوز از کابل های اترنت استفاده می کنند. حال یک سر کابل را به اسلات مودم که گاهی اوقات با برچسب «روتر» مشخص میشود، وصل کنید و سر دیگر را در اسلات روتر که معمولاً با برچسب «اینترنت» یا «WAN» مشخص میشود، قرار دهید. مودم را از برق بکشید، و قبل از رفتن به مرحله بعدی، یک دقیقه صبر کنید و آن را مجدد وصل کنید.
- کامپیوتر را وصل کنید: کابل اترنت دیگری را از هر یک از اسلات های روتر به پورت اترنت کامپیتور یا لپ تاپ خود وصل کنید. در این مرحله شاید لازم باشد وای فای کامپیتور خود را غیرفعال کنید تا قبل از آماده سازی، از تلاش برای اتصال به روتر از طریق بی سیم جلوگیری کند. اگر لپتاپها شما پورت اترنت ندارند، وایفای کامپیتور را روشن نگه دارید. سپس با استفاده از تنظیمات پیشفرض شبکه که توسط سازنده ارائه شده، به روتر متصل شوید و به مرحله بعدی بروید.
- به عنوان یک مدیر وارد شوید: برای دسترسی به داشبورد روتر ، یک پنجره مرورگر را در کامپیتور یا لپ تاپ متصل خود باز کنید:
- آدرس IP زیر را وارد کنید: http://192.168.1.1
- در صورتی که آی پی بالا عمل نکرد، این IP جدید را امتحان کنید: http://192.168.0.1
- اگر مستندات روتر شما نشانی متفاوتی که چندان معمول نیست را نشان میدهد، از آن استفاده کنید.
زمانیکه نام کاربری و رمز عبور از شما خواسته می شود، براساس دفترچه راهنمای کاربر روتر ان مقادیر را وارد کنید. پسورد ها را به دلایل امنیتی در نهایت امر و پس از اتمام تنظیمات موفقیت آمیز می بایست تغییر دهید.
- اطلاعات اتصال خود را ارائه دهید: در این مرحله باید اطلاعات مربوط به نوع اتصال خود را وارد کنید. مکان دقیق محل ورود به آن بستگی به نوع روتر دارد و می تواند در مدل های مختلف، متفاوت باشد. در صورتی که نتوانید این اطلاعات را بیابید، ISP شما میتواند اطلاعاتی از جمله آدرس IP استاتیک، آدرس گِیت وی و غیره را ارائه دهد.
اگر ISP شما برای احراز هویت دستگاه شما از آدرس MAC استفاده می کند، پس فرصت خوبی برای به روز رسانی آن است. این آدرس معمولاً در پشت دستگاه چاپ می شود؛ در صورتی که از روتر قبلی خود ذخیره نکرده باشید، احتمالاً باید برای دریافت آن با ISP خود تماس بگیرید. آدرس MAC معمولاً در یک تَب خاص در صفحه داشبورد روتر شما قرار دارد و می توانید آن را از آنجا به روز رسانی کنید.
- اتصالات لوکال و اینترنت را بررسی کنید: از این موارد اطمینان حاصل کنید؛ یک: کامپیتور شما قادر به ایجاد ارتباط با روتر است و دو: با استفاده از دکمه “ test connection” در داشبورد، روتر می تواند به اینترنت دسترسی داشته باشد. در مارک های مختلف این دکمه در جای متفاوتی قرار دارد. اگر کار کرد، می توانید یک تب مرورگر جدید باز کنید و وب سایت مورد علاقه خود را بازدید کنید.
- اتصال بی سیم: اکنون که روتر شما آنلاین است و کامپیتور شما می تواند از طریق اتصال اترنت یا USB ارتباط برقرار کند، حال نوبت اتصال Wi-Fi است. برای اتصال از طریق وای فای موارد زیر را انجام دهید:
- سیمی که روتر را به کامپیوتر وصل می کند را جدا کنید.
- مجدد آداپتور بی سیم را روشن کنید.
- SSID روتر را بیابید.
اگر روتر دارای رمز عبور است و به طور پیش فرض فعال شده است، آن را از دفترچه راهنما بیابید و وارد کنید. گاهی آن را “کلید شبکه” می نامند.
اگر توانستید به صورت بی سیم آنلاین شود، پس دستگاه های دیگر هم اکنون باید امکان دسترسی به اینترنت را از طریق روتر را داشته باشند. اکنون زمان آن است تا تا روتر را در قسمت مرکزی منزل خود قرار دهید تا همه دستگاه ها بتوانند به صورت بی سیم اطلاعات را دریافت کنند.
- ویژگی های امنیتی اضافی را تنظیم کنید: برای محافظت بیشتر از شبکه خانگی خود، موارد زیر را در کوتاهترین زمان انجام دهید:
- SSID را تغییر دهید: شما می توانید شبکه خانگی خود را چیزی غیر از SSID پیشفرض روتر نامگذاری کنید. نام جدید را طوری تغییر دهید که فقط خودتان آن را تشخیص دهید.
- رمزگذاری WPA و WPA2 را روشن کنید.
- فایروال ها و نرم افزارهای امنیتی آنتی ویروس را در تمام دستگاه های متصل خود فعال کنید.
- شناسه کاربری و رمز عبور پیشفرض روتر خود را تغییر دهید؛ اطلاعات اکانت جدید را حتما بخاطر بسپارید.
چگونه روتر را به وای فای وصل کنیم؟
هنگامی که روتر جدید شما به طور کامل نصب شد، می توانید دستگاه های خود را به شبکه Wi-Fi جدید متصل کنید. نحوه انجام این کار را بصورت مرحله به مرحله در قسمت 7 تنظیمات روتر ( اتصال بی سیم) توضیح داده شده است.
برخی از چالش های امنیتی فراروی روترها
- سوء استفاده از آسیبپذیری: همه روترهای سختافزاری همراه با نرمافزاری ارائه می شوند که بهطور خودکار نصب می شود و معروف به سیستمافزار است؛ وظیفه سیستم افزار کمک به روتر برای انجام عملکردهای خود است. همانظور که هر نرمافزاری آسیبپذیریهایی دارد، سفتافزار روتر نیز از چنین قاعده ای مستثنی نیست؛ مهاجمان سایبری اغلب این نقص را مورد سوء استفاده قرار می دهند. ارائه دهندگان روتر بهطور دورهای بهروزرسانیهایی را برای اصلاح این آسیبپذیریها منتشر میکنند. به همین دلیل، سیستم افزار روتر همیشه باید به روز باشد. مهاجمان می توانند روترهای پَچ (اصلاح) نشده را در معرض خطر قرار دهند و با سو استفاده از آنها بتوانند ترافیک را نظارت کنند یا از روتر به عنوان بخشی از یک بات نت بهره گیرند.
- حملات DDoS: زیرساخت شبکه سازمان های کوچک و بزرگ اغلب هدف حملات (DDoS) قرار می گیرند. حملات DDoS لایه شبکه اگر اصلاح نشوند می تواند روترها را تحت تأثیر قرار داده و یا باعث خرابی آنها شوند که این امر نیز منتج به از کار افتادن شبکه می شود. یک راه کار مفید برای محافظت از روترها و شبکه ها در برابر حملات DDoS می تواند Cloudflare Magic Transit باشد.
- اطلاعات اکانت مدیریتی: همه روترها همراه با از مجموعه ای از اطلاعات اکانت مدیریتی برای انجام وظایف مدیریتی ارائه می شوند. این اطلاعات معمولا روی مقادیر پیش فرض تنظیم می شوند، مانند “admin” به عنوان نام کاربری و “admin” به عنوان رمز عبور.
نام کاربری و رمز عبور را باید در اسرع وقت به چیزی امنتر تغییر داد. این مقادیر پیشفرض رایج برای مهاجمان مشخص هستند و در صورت عدم بازنشانی، آنها می توانند کنترل روتر را از راه دور بدست آوردند و شروع به سو استفاده کنند.
ایا روتر همان مودم است؟
اگرچه برخی از ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) ممکن است یک روتر و یک مودم را بصورت یک دستگاه واحد ترکیب کنند، اما آنها یکسان نیستند؛ پس جواب سوال ما خیر است. هر یک نقش متفاوت اما به همان اندازه مهمی را در اتصال شبکه ها به یکدیگر و به اینترنت دارند.
یک روتر شبکه ها را شکل می دهد و جریان داده ها را در داخل و بین آن شبکه ها مدیریت می کند، در حالی که وظیفه یک مودم اتصال آن شبکه ها به اینترنت است. نحوه انجام این اتصال از این قرار است که یک مودم سیگنال های دریافتی از ISP را به سیگنال های دیجیتالی تبدیل می کنند که قابلیت تفسیر توسط هر دستگاه متصل به شبکه را دارد.
هر دستگاهی برای اتصال به اینترنت به مودم متصل می شود؛ به طور متناوب، یک روتر می تواند به توزیع سیگنال بین چندین دستگاه در یک شبکه کمک کند و همه آنها را مجاز به اتصال همزمان به اینترنت کند.
برای درک بهتر موضوع بیایید چنین تصور کنید کارن یک دستگاه روتر دارد، اما شبکه وی دارای مودم نیست، او قادر خواهد بود تا یک LAN ایجاد کند و دادهها را بین دستگاههای موجود در آن شبکه ارسال کند ولی امکان اتصال آن شبکه به اینترنت برای وی میسر نخواهد بود.
حال ارغوان را در نظر بگیرید که دستگاه مودم را دارد اما روتر ندارد. او میتواند یک دستگاه (مثلاً لپتاپش) را به اینترنت متصل کند، اما توانایی توزیع اتصال اینترنت را بین چندین دستگاه (مثلاً کامپیتور شخصی و تلفن هوشمندش) را نخواهد داشت.
در نقطه مقابل ایلیاست که هم روتر و هم مودم دارد. با استفاده از این دو دستگاه، او می تواند با کامپیتور رومیزی، تبلت و گوشی هوشمند خود یک شبکه LAN ایجاد کند و همه آنها را همزمان به اینترنت متصل کند.
سخن آخر
در این مقاله ابتدا دستگاه روتر را معرفی کردیم، و گفته شد که روتر داده ها را در شبکه های کامپیوتری دریافت و ارسال می کند. روترها گاه با سایر اجزای شبکه نظیر هاب، مودم و یا سوئیچ شبکه اشتباه گرفته می شوند، که به اختصار تفاوت آنها بررسی شد. در ادامه انواع روتر و نحوه کار آن تشریح شد. نحوه تنظیم این دستگاه و همچنین اتصال آن به وای فای نیز توضیح داده شد.
سوالات متداول
روتر Wi-Fiچیست؟
روترهای بی سیم یا روتر وای فای معمولاً در خانه ها مورد استفاده قرار می گیرند و دستگاه های سخت افزاری هستند که ارائه دهندگان خدمات اینترنت با استفاده از آنها شما را به شبکه اینترنت کابلی یا xDSL خود متصل می کنند. روتر بی سیم که گاه از آن روتر Wi-Fi نیز یاد می شود، عملکردهای شبکه یک اَکسس پوینت بی سیم و یک روتر را ترکیب می کند.
آیا روتر همان وای فای است؟
روتر دستگاهی است که معمولاً به یک مودم متصل می شود و Wi-Fi را ارائه می کند. اطلاعات با استفاده از روتر را از اینترنت به دستگاه های شخصی مانند کامپیتور، موبایل و تبلت ارسال می شود. دستگاه های موجود در منزل شما که امکان اتصال به اینترنت را دارند، شبکه (LAN) شما را شکل می دهند.
آی پی روتر من چیست؟
در نوار جستجو CMD را تایپ کنید و Command Prompt را انتخاب کنید. سپس ipconfig را تایپ کنید. حال می توانید آدرس IP روتر خود را در قسمت «Default Gateway» ببینید.
عملکرد های اصلی روتر چه مواردی را شامل می شود؟
3 عملکرد اصلی یک روتر عبارت هستند از: مسیریابی پکِت های داده، فیلتر کردن آدرس شبکه و عمل به عنوان واسط بین شبکه ها. از این میان وظیفه اصلی روتر ارسال پکِت های داده بین شبکه ها است.
Leave A Comment